Een gesprek tussen partner Matthijs Roest Crollius en Barry Stanton, managing partner van Boyes Turner

Hun gesprek gaat over een reeks arbeidsrechtelijke kwesties, waarbij de nadruk wordt gelegd op de belangrijkste verschillen rond het beëindigen van een dienstverband in de verschillende jurisdicties en hoe deze de bredere culturele en politieke ideologieën weerspiegelen. In tegenstelling tot het Verenigd Koninkrijk, waar ontslag kan worden geregeld via contractuele bepalingen en opzegtermijnen, moeten Nederlandse werkgevers vaak externe goedkeuring vragen. Het gesprek begint met ontslag op “economische gronden”, waarvoor een werkgever toestemming moet vragen aan het UWV. Daarna worden andere ontslagscenario’s besproken, waaronder beëindiging wegens “onvoldoende functioneren”. In dergelijke gevallen moeten werkgevers een formeel prestatieverbeteringsplan (PIP) uitvoeren dat drie tot zes maanden duurt. Voor een beëindiging  op grond van disfunctioneren, is een ontbinding van de overeenkomst door de kantonrechter nodig.

Een terugkerende uitdaging voor werkgevers ontstaat wanneer een werknemer met ziekteverlof gaat, omdat de Nederlandse arbeidswetgeving sterke bescherming biedt tegen ontslag tijdens ziekte. We bespreken hoe dit probleem kan worden voorkomen en de rol van de bedrijfsarts bij het bepalen of een werknemer echt arbeidsongeschikt is.

Er wordt ook aandacht besteed aan de afdwingbaarheid van beperkende afspraken, een cruciaal onderwerp voor werkgevers die hun bedrijfsbelangen willen beschermen wanneer personeel op sleutelposities vertrekt. Tot slot wordt ingegaan op recente wetswijzigingen die van invloed zijn op oproep- of nulurencontracten, een onderwerp dat steeds kritischer wordt gevolgd door overheden die de bescherming van werknemers willen verbeteren. In Nederland introduceren nieuwe regels minimale opzegtermijnen, minimale oproepperioden en de verplichting om een vast aantal uren aan te bieden na 12 maanden. Luister de podcast hier: https://www.buzzsprout.com/2309096/episodes/16744219